subota, 19. ožujka 2011.

Zečevi/kunići

Zečevi (leporidae)

Svi zečevi su dvozupci, u gornjoj čeljusti imaju dva kao luk savijena glodnjaka, a iza njih nalaze se dva sejekutića. Glodnjaci su zubi bez korjena i rastu im cijelog života.Ta osobina im je zajednička s glodavcima i nećete puno pogriješit ako ih nazovete glodavcima no ipak nisu pravi glodavci i nekako su sestrinska skupina(red) s njima.
Odmah da kažem ovdje će se pričat o nasem evropskom zecu ili poljski zec iako u skupinu idu i kunići (divlji) i zečevi zviždači koji žive u Sjevernoj Americi.

Obični zec (lepus europeus)

Izgled
To je do 65cm duga zivotinja, visine negdje oko 25cm, rep mu je dug do 8cm. Ima gustu vunastu dlaku, po leđima je sivkasto hrđasta, a po trbuhu bijela. Primjećuje se da zečevi koji žive u polju imaju nešto svjetliju dlaku od onih koji žive u šumi. Boja dlake se također mjenja i prema starosti same životinje, godisnjem dobu i okolini. Prosječno zeko dostigne 3,5 do 4 kg težine i to podjednako i ženka i mužjak. Normalno planinski zekonje su veći od nizinskih ili priobalnih (Dalmacija, Istra). Uši tako prepoznatljiv zastitni znak zekonje duze su mu od glave. Stražnje noge su veće od prednjih i ima šapice potpuno obrasle u dlaku.
Razlikovati mužjaka od ženke možemo tek po spolnom organu.




Rasprostranjenost
U nas je rasprostranjen diljem lijepe naše od nizina do planina, a tako je i po cijelom svijetu nekad ih recimo nije bilo na Madagaskaru ali ljudotine su se pobrinule i uneseni su svugdje.

Stanište
Začevi vole suho, toplo i propusno tlo u suhoj klimi, ne čudi to su izrazito stepske zivotinje. Odgovaraju im otvorena polja prošarana s šumarcima ili grmove, u šumi se voli skrivat zimi od velikih vjetrova i snjegova, recimo pod krošnjom gdje je manje snjega ili zaštićen u kupini.




Hrana
Izraziti biljožder, jede razne trave,djetelinu,kupus,repu, mlado zeleno žito, mladi grah i grašak itd. Zanimljivo je da u svježoj hrani dobije dosta vlage te netreba pit vodu. Zimi na veselje voćara voli glođat koru sa stabala i grmova ali jedekupinu, zečjak, ozime žitarice i sve ono sto zimi ostane od bilja vani. Tipični biljojed jede hranu bogatu kalijem te mu nedostaje natrij rado će lizat sol (nacl). Dnevno pojede oko 1kg hrane. I sad prva zanimljivost kod zeca, ima dve vrste drekeca, njegova probava iz debelog crijeva izlučuje pravi izmet ali i iz slijepog crijeva izluči mekane veće okruglaste izmetine koje su bogate vitaminima i hranjivim tvarima, kako se to desava uglavnom noću na logi tu ih i pojede. Ovu pojavu nazivamo koprofagija.




Razmnožavanje
Normalno to svi znamo, svi vicevi o tome govore, zečevi se pare tokom cijele godine, ali vrhunac,glavna sezona je od sječnja do rujna. Pa se tako zečica napari 3 puta godisnje, a ponekad iako rijetko i 5 puta. Na svijet donese 2 do 3 zvekana, rijeđe jednog ali moze i 4 i 5.
Druga zanimljivost kod zekonje je da zečica nosi 42 dana ali ponovno može bit oplođena nekoliko dana prije nego sto se okoti, naime ima maternicu iz dva dijela i dok su u jednoj jedni spremni za van u drugom djelu novi su začeti. Ova pojava naziva se superfetacija.
Ta super mama već je spolno zrela s 8 mjeseci pa ona okoćena u 3 mjesecu već u 11 iste godine moze bit oplođena i iste godine dat mlade. Zčići se rode pokriveni dlakom i otvorenih očiju, ako ih je vise brizna mamica će ih raznest na vise mjesta da ih zastiti.

Ponašanje
Zec je zivotinja sumraka, aktivnost mu počne predvečer, traje cijelu noć i prestaje osvitom dana. Zive samačkim zivotom i jedino za vrijeme parenja se zbliže.

Kraj
Eto to je priča o nasem zekonji, svi su mu neprijatelji čak i jež, svraka i vrana, vrijeme, nagle kiše, poplave,tuče ali opstaje zahvaljujući super ženki i super mužjaku i opreznom zivotu.

petak, 18. ožujka 2011.


Dragi čitaoci, ovo su Sebastian i Grell, dva mala mačića, koji imaju tek nekoliko mjeseci i majka ih je napustila. Za one koji se zanimaju neka se jave na našem blogu. Nalazimo se u Tuzli, u Dragodolu. za adoptiranje su i besplatno je. Nama se ne radi uopste o novcu, vec zelimo naci jedan topao dom za ova dva malisanaaa!!.... = ) 

ŠTA SU ŽIVOTINJE (NAUKA)


Životinje su jedno od carstava u domeni eukariota. Životinje su višestanični organizmi. Životinje nemaju staničnu stijenku, po čemu se razlikuju od biljaka, algi i gljiva. Životinjsko carstvo se dijeli na različite podskupine, pa unutar toga dalje u porodice i dalje. Prirodna znanostkoja se bavi životinjama naziva se zoologija. Danas postoji preko milijun vrsta životinja.
Životinje su živa bića koja svoju energiju ne dobivaju fotosintezom, nego se hrane drugim životinjskim ili biljnim organizmima, a za disanjetrebaju kisik. Izdišu ugljikov dioksid koji je potreban biljkama da bi proizvele kisik. Većina životinja je pokretna i ima osjetila. Kao i čovjek, mogu biti muškog ili ženskog spola. Sve životinje se kreću. Kreću se da bi mogle naći hranjive tvari, jedinku suprotnog spola zarazmnožavanje i da bi mogle pobjeći od neprijatelja. Gotovo sve životinje imaju neki oblik spolnog razmnožavanja. Pojedine stanice i organi specijalizirani su za razmnožavanje. Mnoge životinje također imaju sposobnost nespolnog razmnožavanja. To se može dogoditi putempartenogeneze, kojom su plodna jaja proizvedena bez parenja.

ALBINO ŽIVOTINJE



                                    

                                                  

                                      

                                  

                                

                                  
 
                                    


                                                

                                  

                              

Mekooklopna kornjača

Koža vrste Trionix spiniferus poseduje malo beta karotina koji bi površini dao tvrdoću. Ćelije epidermisa koje produkuju mekši alfa-keratin, iako ne formiraju rožne pločice, imaju čvrste ćelijske membrane i okružene su uljasto-sluznom supstancom koju luče druge ćelije kože. Tako se između ćelija na površini kože formira vodonepropustna membrana. Koštani deo oklopa je redukovan, nema marginalne ploče kao ni koštani most koji bi karapaks spajao sa plastronom. Dermis, središnji sloj kože, je debeo i sastavljen od više slojeva kolagenih vlakana, koji se pružaju u suprotnim pravcima iznad koštanog dela oklopa. To mu daje strukturu šperploče i pored svoje na oko nedovoljne čvrstoće, ovakav oklop je mehanički podjednako uspešna zaštita kao i tvrdi oklop drugih kornjača.



S druge strane ovakva građa smanjuje težinu oklopa i daje mu elastičnost te oblik koji se može oblikovati pokretima mišića. To kornjačama daje sposobnost da se izvanredno brzo ukopaju u meku podlogu pri vrebanju plena ili izbegavanju grabljivaca. Kožasta skliska površina oklopa predstavlja dodatan problem predatorima, a pokretan vrat sa snažnim oštrim čeljustima je tu da ih dodatno odvrati od njihovih napada. Redukovana koštani deo oklopa zahteva manje resursa tokom razvića što je važna fiziološka prednost i daje kornjačama sposobnost za munjevit start pri kretanju kroz vodu (u poređenju sa teškim i masivnim oklopima u istoj situaciji).



O uspešnosti ovakve građe oklopa svakako govori i podatak da su kornjače familije Trionychidae, pošto su se pojavile u Aziji početkom Krede (pre 120 miliona godina), postale kosmopolitske vrste naselivši i Severnu Ameriku, Afriku, Evropu i Australineu.

Bengalski tigar

Dragi čitaoci,
       sada cu vam nesto reci o ovoj vrsti tigrova. Ova vrsta tigrova se zove Bijeli ili Bengalski tigar. To je jedna veoma ugrožena vrsta i ima ih tek stotinjak u zatvorenome, u divljini ih nema nikako. To su veoma cijenjene vrste zbog svog rijetkog, Bijelog krzna, kojeg ostali tigrovi nemaju. Izumrli su zbog lovokradica koji su ih lovili i ubijali zbog krzna.

Životinje

Dragi moji čitaoci,
     ovaj blog sam napravila zbog ljubavi prema životinjama. Na ovom svijetu postoji mnogo vrsta životinja i mnoge su na granici izumiranja. Ali kako da im pomognemo?
     Jednostavno udomljavajući ih i ne vršiti nasilje nad njima. Takođe, čuvanjem okoliša postižemo mnogo toga. Biljojedi se hrane biljkama, a mesojedi biljojedima, ovaj proces se naziva lancem ishrane .
  I životinje imaju dušu, i njih sve boli!! Ne trebamo ih siliti da nas zavole...one to osjete same i pružaju nam duplo više...Zato, ddragi čitaoci nemojte vršiti nasilje nad žiotinjama i ako slučajno nekad vidite povređenu životinju pružite joj pomoć i nahranite je ili odvedite u veterinarsku stanicu....ako imate pitanja, samo postavljajte i ja ću vam dati odgovor!  :))